Big Red Mouse Pointer

9 Eylül 2014 Salı

Beyaz Kedi - Holly Black (Lanet İşleyiciler, #1)

Orjinal Adı: White Cat
Yazar: Holly Black
Çeviri: Yiğit Değer Bengi
Yayınevi: Dex
Yayın Tarihi: Temmuz 2011
Sayfa: 290
Puanım: 4

Bazı insanlar, sadece genetik yolla kazanılan bir yeteneğe sahip: tek bir dokunuşla duygularınızla, anılarınızla oynayabiliyor, size şans verebiliyor, sizi öldürebiliyorlar ve buna Lanet İşleyiciliği deniyor.
Lanet İşleyiciliği tehlikeli olduğu için bu kişiler toplumdan dışlanmışlar, en ağır işlerde çalıştırılıyor ya da yasadışı yollara zorlanıyorlar. Üstelik büyülü dokunuşlarının kontrol altında tutulabilmesi için daima eldiven giymek zorundalar.
Cassel de böyle bir aileden geliyor ve ailesinin tümü dolandırıcılıkla geçimini sağlıyor. Cassel hariç. Kuşaklar boyunca genetik yolla geçen lanet yeteneği Cassel’de yok. O, yozlaşmış bir ailede, dürüst kalmaya çalışan bir savaşçı. Ancak Cassel de, üç yıl önce en yakın arkadaşı
Lila’yı öldürdü.
O günden beri normal bir hayat sürmeye çalışıyor. Ancak her şey bir gece gördüğü bir kâbustaki beyaz kedinin ona bir şeyler anlatmaya çalışmasıyla değişiyor. Ailesindeki tuhaflıklar, uyurgezerliği ve hafıza kaybı, tek bir şeye işaret ediyor: ailesi, Cassel’e çok fena bir oyun oynuyor. Cassel’in şimdi bu oyunu bozması gerek –bir de kâbuslarındaki beyaz kediyi bulması.




Konusu ilginç geldiği için aldığım bir kitaptı. Konu ya da kurgu güzeldi ama bir şeyler eksikti. Ve o eksik olanı hala bulamadım. Belki de fantastik bir kitaba göre daha az heyecanlı geldi bilemiyorum. Beklentim çoktu sanırım. Okuduğum bir önceki kitap da şimdiki zamanla anlatıldığı için bu sefer pek yadırgamadım, olmasaydı iyiydi. Erkeğin ağzından anlatılması daha eğlenceli olmuş diyebilirim ama yine de yazar erkek olsaydı Cassel'ın bakış açısını daha iyi anlatırdı diye düşünüyorum. Bence eksiklik yazarın anlatış tarzı. İlk kitabı mı bilmiyorum ama daha çok çalışması gerek.

Yedi tür lanet var. Duygu, hafıza, rüya, şans, fizik, ölüm ve dönüşüm. Geri tepmeler olduğu için lanet işlemek tahmin edildiği kadar kolay ve eğlenceli değil. Cassel'ın geri tepme halini hayal edemedim bile. İşleyici için en kötü olanı ölüm bence. Birisini dokunuşuyla öldürünce geri tepme olarak onun da vücudundan bazı organlar iflas ediyor. Ya da hafıza işleyicinin birisinin hafızasıyla oynadığında kendi anılarından kaybetmesi.

İşleyici olsun ya da olmasın herkesin ellerinde eldiven var. Eldivensiz insandan korkuluyor. Hoş eldiven onları korumak için yeterli değil. Örneğin Cassel'ın annesinin eldivenin parmak uçlarına görülmeyecek ama tene değip lanet işlemesine yetecek kadar delik açması.

Lanetten korunmanın bir diğer yolu taşlar. Her tür için farklı taşlar var. Ama tek seferlik bir koruma. (Bu noktada blogger taş yerine başka şey düşünerek fesatlaşır.) Lanet işlendiği zaman geçersiz oluyor ve lanet işe yaramıyor ama taş kırılıyor. Art arda iki kere lanetlerse işin biter :D Tabi işleyicinin de geri tepmeden kurtulması gerek.




Herhangi bir kitapta konu taşsa hep bu fotoğraflardakini hayal ederim. Acayip hoşlar ^-^ Taşları böyle kolye gibi belirgin olacak şekilde pek kullanmazlar ama yine de hoş. Önemli bir spoiler gibi gelmese de spoiler: Cassel bacağına -derisinin altına- üç küçük taş koymuştu.

Arka kapakta gerekli olanlar yazıyor. Cassel'ın Lila'yı öldürdüğü, ailesinin Cassel'a oyun oynadığı, rüyalarındaki beyaz kedi falan. Daha kitabı okumadan o kedinin kim olduğunu anlamıştım. Cassel'ın anlaması uzun sürdü. Bunu da yazarın kitabı uzatma çabasına bağlıyorum. Ana karakteri güçlü yerine salak yapmış resmen. Neyseki sonlara doğru toparladı da Cassel'ın zeki yönünü gördük.

Bence kitap okunulabilir ama yazar anlatımıyla kitabı bozmasaydı Cassel'ın kendi gerçekliğini arayışını daha zevkli bir şekilde okuyabilirdik.






Hiç yorum yok:

Yorum Gönder